MERHABA CANLAR
Hacı bektaşı veli duvasında aşık ların sadık ların muhuplerin devrişlerin
Pirin hümmeti kerameti hazır ve nazir olsun derimiş
Ordaki erenlerde bunlar kim diye sorarlarımış hünkarda bir cün zuhur eder
Dermiş
Bircün kara reyis diye bir zat denizde gemisiyle giderçen gemisi lodosdan yani fırtanadan
Gemisi batmak üzereyken çok darda kalıyo kulağına bir seda geliyo rum elinde hazireti hün çarı çağır kara reyisde yahünçar yuetiş diye yarvarıyo bir yeşil el gemiyi düzeldiyo lodos
Duruyo yoluna devam ediyo ya hünkarım bin altın nezirim olsun diyo
Hazıreti hünçar devrişlerine bir yerde adak var onu biriniz getirin diyo devrişler nerde
Efendim diyolar sadege güveng abdal eyvallah efendim diyo çıkıp gidiyo nekadar gittiyise
Yatıp uyuyo uyanıyoki büyük bir şehirde aklımda kalan kismir şehri şehirde gezerken
Karareyise ras geliyo seni hazireti hünçarmı göderdi diyo oda evet diyo gel benim müsafirimsin
Diyo müsafirediyo benim hünçara bin altın adağım vardiyo bin altını bu hünçara diyo bin altında sana bin altında ordaki devrişlere diyo cüveng abdal ordan ayrılıyo şehirde giderken
Bakıyoki bir rivayete göre bir tüççar iflas etmiş kızını yani igrayla satıylar kız durmadan ağlıyo
Bir rivayete görede dünya güzeliymiş güveng abdal hünkar parayı nedegek ben nedegeğim
Devrişler nedegek kızı alamakdan kurtarıyım diyo çıkarıp üçbin altını veriyo kızı kurtarıyo
Yoluna devamediyo kız diyoki baba bizim borcumuzu ödedi bizbunu müsafir edelim diyo
Geliyolar devriş baba ille bugün bizim müsafirimisin diyolar götürüyolar izet ikramdan sonra
kızınan devriş muhabete başlıyorlar devriş elini kızın göksüne uzadıyo o anda duvar yarılıyo
Yeşil bir el çıkıyo devrişiyitip düşürüyo güveng abdal ağlıyo kız niye ağladın o el kimdi diyo
Derviş o benim pirimin eliydi diyo dünya ğüzeli ben o ele aşık oldum beni o ele götür diyo
Kalkıyolar yola düşüyolar gege uykuları geliyo yatıyolar uyanıyolarki pirin kapısındalar
Devriş diyoki sen evel gir dünya ğüzelide sen evel gir ben utanırımdiyo
Devriş giriyo hazireti pir güveng tek gitin çif geldin diyo arkadaşınıda getir diyo dünya güzeli de
Çağırıyo ikiside hünkarın ayağına yüz sürüyolar hazireti hünkar bunları niçah ediyo
Dünyagüzeli hünkarım benim bir meşalem vardı kırk budakdı kırk tane mum yanardı size çok layıkdı diyi hazireti hünkar ğüdüret elini uzadıyo kırk budağı getiriyo bumuydu diyo
Evet efendim buydu diyo şimdi pirimizin türbesinde ziyarete açık
Hazireti hünkar sordunuz meydana öıkdı diyi
Pir susam yaprağı üzerin denamaz kılan benim
Muhip kara reyis bin altın adadı üçbin altın verdi
Sadık cüveng abdal neriye gidegeğini sormadan gi,tti
Aşık dünyağüzelü yeşil ele aşık oldu buraya kadar geldi
Devrişlerimde sizlersiniz
Gümlemizi hazireti hünkarıon yolundan ayırmıya
Hertürlü kadadan beladan saklıya kızıldeli yardımcınız ola
aşkı muhabet mustafa iyidoğan dede

Hamdullah efen dimiz bu deyişi kır şehir kadısına ifade
Verirken mahkemede söylemiş

Zalımın zulmundan bozuldu düzen
Hak habibi mustafasın gel yetiş
Her tarafdan baş kaldırdı adü van
Şah aliyel mürtazasın gel yetiş

Muhammet soyuda boyandı kana
Gör neler etiler o mazlumlara
Buhal malüm olsun şahi merdana
Sen şehidi kerbelasın gel yetiş

Onlar düşün medi hak divanını
Kesyiler şah hüseyinin gerdanını
İncittiler ehli beyitin canını
Zeynel ebna etgiyasın gel yet

İblisi dercahdan sür etti hüda
Niçin zulum ederler biz masumlara
Naçarlar beklerler mehdiyi liva
Zatı ziyan nesli paksın gel yetiş

Şirri hamdullah söyler hak nefesini
Bir gün boş bulursun can kafesini
Zahir batın ilmi ladün dersini
Tevsir eden hazireti hünkar gel yetiş

Mustafa iyidoğan dede

MERHABA CANLAR
Kerbelada songünde imam hüseyinin kızı sekine baba bir dua
Ette allah beni senden ayırmadın imam hüseyin son olarak bu duvayı
Okuyo bu duva her derde devadır

İlahi kergi belanın hörmetine
Peygan ber evladı ahı vahi hörmetine

Esir zeynebimin yası matemi
Sekine başına örtüğü karası hörmetine

kolu kesile abbasın düşe alemi
Yetim kasımın toy kınası hörmetine

Ali ekberimin pare pare gül bedeni
Ali askarımın ok yaresi hörmetine

Bana bağışla yarep ümmeti günahcarı
Tut tuğu muharem ayında yası matemi hörmetine

Ben şehit olmassam bana kim ağlar
Beni sev miyenler gehennemde yanar
Hazireti hüseyin
Mustafa iyidoğan dede

Yağmur olsam kerbelanın çölüne
Su vermedi muhammedin gülüne
Fırsat geçdi kafırlerin eline
Şah hüseyin darda nerdesin ali

Beş esma ezelden haşimi soyu
Cemali nurdandır erdemli huyu
O yezit vermedi bir yudum suyu
Şah hüseyin darda nerdesin ali

O zalım şimirin bozuk mayası
Hüseyin su diyor derin yarası
zeynep su ya saldı celal abbası
Şah hüseyin darda nerdesin ali

Şah hüseyin orda yalınız kaldı
Kafırler orduyu üstüne saldı
Yezitler gast eti intikam aldı
Zeyneb ana darda nerdesin ali

Celal abbas suyu aldı fırattan
Çardedi yagızı yordu surattan
Çafirler ok attı düşürdü attan
Celal abbas darda nerdesin ali

Vurdular kılıcı kesdiler şahı
Zeynebin gözyaşı feryadı ahı
Ben bu yüzden isyan ettim allahı
Şah hüseyin darda nerdesin ali

Hüseyinin başını koydu meydana
maviye yezit de doymadı kana
Olsa nasıl dayanırdı fatime ana
Analar kan ağlar ner desin ali

Davanın masumu on iki imam
Yezidin ordusu yamanmı yaman
Ehli beyite nefer olsayıdım ozaman
Şah hüseyin darda nerdesin ali